Verbum

прадзі́льня, ‑і, ж.

Уст. Фабрыка або майстэрня, якая вырабляе пражу.

прадзі́льшчык, ‑а, м.

Кваліфікаваны рабочы ў тэкстыльнай прамысловасць заняты вырабам пражы.

прадзі́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да прадзільшык.

прадзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для прадзімання. Прадзімальны клапан.

прадзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прадзімаць — прадзьмуць (у 1 знач.).

прадзіма́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прадзімаць.

прадзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Незак. да прадзьмуць (у 1, 2 знач.).

2. і без дап. Праходзіць наскрозь праз што‑н., дзьмуць з усіх бакоў (аб патоку паветра, аб ветры). Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі І дрыжым. Грахоўскі.

прадзіра́віцца, ‑віцца; зак.

Зрабіцца дзіравым; знасіцца. Прадзіравіцца дах; дзе тут будзеш перакрываць, забіў так-сяк дошкамі дзіркі, каб не капала на галаву — і ўсё. Шахавец.

прадзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; зак., што.

Зрабіць дзірку ў чым‑н. Толькі цяпер сцяміў Вадзік: кручок зачапіўся за лодку і прадзіравіў яе. Гамолка.

прадзіра́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прадзіравіць.