Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

агу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агучваць — агучыць.

агу́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агучыць.

агучы́ць, агучу, агучыш, агучыць; зак., што.

Зрабіць гукавым (кінафільм).