Verbum

аўтаге́ншчык, ‑а, м.

Разм. Рабочы, які займаецца аўтагеннай зваркай.

аўтаго́нкі, ‑нак; адз. аўтагонка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Гонкі на аўтамабілях.

аўтаго́ншчык, ‑а, м.

Спец. Спартсмен, удзельнік аўтагонак.

аўтагравю́ра, ‑ы, ж.

Гравюра, адціснутая з дошкі, гравіраванай самім аўтарам малюнка.

аўтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аўтографа. Аўтаграфічная калекцыя.

2. Які з’яўляецца аўтографам. Аўтаграфічны надпіс.

аўтагужавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да аўтамабільных і гужавых перавозак. Аўтагужавы транспарт. Аўтагужавы шлях.

аўтадае́нне, ‑я, н.

Даенне пры дапамозе даільных машын.

аўтадаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да будаўніцтва і абслугоўвання аўтамабільных дарог. Аўтадарожны тэхнікум.

аўтадафэ́, нескл., н.

Гіст. Публічнае спальванне ерэтыкоў і ерэтычных кніг па прысуду інквізіцыі ў сярэднія вякі.

[Партуг. auto da fé.]

аўтадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання аўтамабіляў, а таксама для аўтамабільных спаборніцтваў.

[Фр. autodrome.]