Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аўстралі́ец,

гл. аўстралійцы.

аўстралі́йка,

гл. аўстралійцы.

аўстралі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Аўстраліі, аўстралійцаў. Аўстралійскія мовы. Аўстралійскі мацярык.

аўстралі́йцы, ‑аў; адз. аўстраліец, ‑лійца, м.; аўстралійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. аўстралійкі, ‑ліек; ж.

1. Карэннае насельніцтва Аўстраліі.

2. Сучаснае насельніцтва Аўстраліі.

аўстры́ец,

гл. аўстрыйцы.

аўстры́йка,

гл. аўстрыйцы.

аўстры́йскі, ‑а я, ‑ае.

Які мае адносіны да Аўстрыі, аўстрыйцаў.

аўстры́йцы, ‑аў; адз. аўстрыец, ‑рыйца, м.; аўстрыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. аўстрыякі, ‑рыек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аўстрыі.

аўсю́к, ‑у, м.

Аднагадовая расліна сямейства злакавых; пустазелле, падобнае на авёс.

аўся́нік, ‑а, м.

Крылатае насякомае, якое жыве ўсяго некалькі дзён; падзёнка. Рыба цяпер лепш бярэцца на аўсянікаў. Колас.