аўтадафэ́, нескл., н.
Гіст. Публічнае спальванне ерэтыкоў і ерэтычных кніг па прысуду інквізіцыі ў сярэднія вякі.
[Партуг. auto da fé.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)