Verbum

агаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агароджваць — агарадзіць.

агаро́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да агарадзіцца.

агаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агарадзіць.

агаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Від лёгкай агароджы (звычайна каля дома). [Мартын:] — Дом.. [сыну] новы пабудаваў, ды не абы-які — з балкончыкам, з фігурнай агародкай. Ракітны.

агаро́днік, ‑а, м.

Той, хто займаецца агародніцтвам. Марына бабку падмяняе І рэжа скібіны-брускі Ды градку гладзіць і раўняе, Як агароднік запраўскі. Колас.

агаро́дніна, ‑ы, ж., зб.

Карані, клубні, зяленіва агародных раслін. [Лабановіч:] — Кожнай агародніне свой час. Свой час ягадзе і свой баравіку... Колас.

агаро́днінны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да агародніны. Агароднінная база.

агаро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да агароднік. Воўк не пастух, а свіння не агародніца. Прыказка.

агаро́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да агародніцтва і агародніка.

агаро́дніцтва, ‑а, н.

Развядзенне агародных культур як галіна сельскай гаспадаркі. Прамысловае агародніцтва. Парніковае і цяплічнае агародніцтва.