праграва́нне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuпраграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
праграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
прагра́ма, ‑ы,
1. План дзейнасці, работ і пад.
2. Дакумент, у якім выкладзены асноўныя задачы і мэты, намечаныя партыяй, грамадскай арганізацыяй і пад.
3. План, парадак правядзення чаго‑н.
4. Сукупнасць нумароў, твораў, якія выконваюцца на канцэрце, у цырку, перадаюцца па радыё, тэлебачанні і пад.
5. Кароткі змест курса таго ці іншага прадмета, які вывучаецца ў навучальнай установе.
6. Тэма, сюжэт музычнага твора.
[Ад грэч. programma — распараджэнне, аб’ява.]
праграмі́раванне, ‑я,
1.
2. Раздзел прыкладной матэматыкі, які вывучае і распрацоўвае метады і сродкі складання праграм для вылічальных машын.
праграмі́равацца, ‑руецца;
праграмі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Складаць праграму рашэння пэўных задач для вылічальнай машыны.
2. Задаваць машыне, устройству і пад. праграму ў выглядзе плана паслядоўных дзеянняў.
3. Складаць план развіцця эканомікі чаго‑н. і сістэмы яе рэгулявання на аснове комплексных праграм (у 1 знач.).
праграмі́ст, ‑а,
Спецыяліст, які займаецца праграміраваннем.
праграмі́стка, ‑і,
прагра́мнасць, ‑і,
Уласцівасць, якасць праграмнага.