Verbum

прычэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прычарціць.

прычэ́сванне ​¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць — прычасаць ​¹ і прычэсвацца ​¹ — прычасацца.

прычэ́сванне ​², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычэсваць ​² — прычасаць ​².

прычэ́свацца ​¹, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прычасацца.

2. Зал. да прычэсваць ​¹.

прычэ́свацца ​², ‑аецца; незак.

Зал. да прычэсваць ​².

прычэ́сваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прычасаць ​¹.

прычэ́сваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прычасаць ​².

прыша́брывацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прышабрываць.

прыша́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышабрыць.

прыша́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Падагнаць металічныя паверхні адну да адной шабраннем.

прышашэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля шашы, які прылягае да шашы. Прышашэйнае поле.

прышвартава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прышвартаваць.

прышвартава́цца, ‑туецца; зак.

Стаць на прычал, замацавацца швартовамі. Ледзь параход прышвартаваўся да прычала, як на каменнай пляцоўцы на беразе сталі збірацца людзі. Мележ. Акіянскі лайнер прышвартаваўся раніцаю ў порце да самага дэбаркадэра Шэрбургскага вакзала. Лынькоў.