Verbum

прысыха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысохнуць.

прысюсю́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гаварыць сюсюкаючы.

прысява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысяваць — прысеяць.

прысява́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прысяваць.

прысява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысеяць.

прыся́га, ‑і, ДМ ‑сязе, ж.

Афіцыйнае ўрачыстае абяцанне захаваць вернасць, выканаць якія‑н. абавязкі; словы такога абяцання. Ваенная прысяга. Даць прысягу. □ Прыняўшы прысягу, Пеця пацалаваў чырвонае палотнішча сцяга і стаў у строй. Сіняўскі. Пачаўся допыт сведак, якіх прывёў да прысягі нейкі невядомы панок. Колас. Выстраіўшы партызан, Рыгор Гарашчэня чытаў прысягу. Гурскі.

прысяга́льны, ‑ая, ‑ае.

Які падмацоўваецца прысягай.

прысяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысягаць — прысягнуць.

прысяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прысягнуцца.

прысяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысягнуць.