Verbum

прыпадніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпадняць.

прыпадня́цца, ‑паднімуся, ‑паднімешся, ‑паднімецца і ‑падымуся, ‑падымешся, ‑паднімецца; зак.

Трохі, злёгку падняцца. [Тэлефаніст] зачапіўся палою за сухі корань быльніку і, каб адчапіцца, чуць-чуць прыпадняўся. Чорны. Інстынктыўна засланіў кулакамі пабітае месца на твары, і локці мае механічна прыпадняліся. Карпюк.

прыпадня́ць, ‑падніму, ‑паднімеш, ‑падніме і ‑падыму, ‑падымеш, ‑падыме; зак., каго-што.

Не вельмі высока, трохі падняць. Прыпадняць бровы. □ [Данута] злёгку прыпадняла падол сукенкі, каб не зарасіцца, і выйшла на дарогу. Бажко. Ліда прыпадняла галаву і ўбачыла плыўца, які хутка Заганяў яе. Шамякін. // Падтрымліваючы, дапамагчы падняцца. [Ксёндз] прыпадняў Казіка за плечы, і той сеў на ложку. Чарнышэвіч.

прыпадо́бнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыпадобніць.

прыпадо́бнівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпадобніцца.

2. Зал. да прыпадобніваць.

прыпадо́бніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпадобніць.

прыпадо́бніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

1. Стаць падобным на каго‑, што‑н.

2. Змяніўшыся ў вымаўленні пад уздзеяннем сумежнага або блізкага гука, стаць падобным на яго або тоесным яму.

прыпадо́бніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што да чаго.

1. Зрабіць падобным на каго‑, што‑н.

2. Апісваючы, апавядаючы аб кім‑, чым‑н., параўнаць з кім‑, чым‑н., супаставіць. Прыпадобніць гоман да шуму лесу.

прыпадыма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпадняцца.

2. Зал. да прыпадымаць.

прыпадыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпадняць.