Verbum

захрабусце́ць, ‑бушчу, ‑бусціш, ‑бусціць; зак.

Разм. Пачаць храбусцець.

захрапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. захроп, ‑храпла, ‑ло; зак.

Разм. Пачаць храпці. // Прахрапці. Жаробка захрапла і скочыла ўбок. Чорны.

захраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захраснуць.

захра́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. Спыніўшы свой рух, застацца дзе‑н.; завязнуць, засесці. З дрывамі захрас на абочыне воз. Вялюгін.

2. Забіцца, закупорыцца чым‑н. [Васіль] кінуўся да трубкі, якая падае гаручае, і адразу знайшоў няспраўнасць: трубка захрасла. Чарнышэвіч.

захронаметрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Правесці хропаметраж чаго‑н.

захру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць хрумстаць.

захру́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць хрустаць.

захрусце́ць, ‑хрушчу, ‑хрусціш, ‑хрусціць; зак.

Разм. Пачаць хрусцець.

захрыбе́тнік, ‑а, м.

Разм. пагард. Той, хто жыве на чужы кошт; дармаед. У .. вобразе [Хурса] раскрыты тыповыя рысы капіталістычнага драпежніка, захрыбетніка, які багацеў на крыві людзей. Казека.

захрыбе́тніца, ‑ы, ж.

Жан. да захрыбетнік.