захрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Разм. Пачаць хрыпець. // Прахрыпець. Скажы Мані, што я так... — лейтэнант захрыпеў і замаўчаў. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)