прымо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прымеш, ‑ла; зак.
Трохі, злёгку намокнуць; падмокнуць. Сена прымокла.
прымо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прымалоць.
прымо́р’е, ‑я, н.
Мясцовасць, размешчаная каля мора.
прымо́рскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца, размяшчаецца каля мора. Прыморскі курорт. Прыморскі горад. □ Абрысаваліся ў туманах вершаліны далёкіх прыморскіх гор. Самуйлёнак.
2. Які бывае ў прымор’і, уласцівы прымор’ю. Прыморскі клімат. Прыморскі вецер.
прымо́твацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прымотваць.
прымо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыматаць.
прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.
Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей. Быкаў.
прымо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прымоўк, ‑ла; зак.
Разм. Спыніць размову, спевы, крык і пад.; прыціхнуць, замоўкнуць. Старая зразумела, што хлапец не хоча сур’ёзна адказваць на яе пытанні, таму зноў прымоўкла. Кулакоўскі. У седлавіне прымоўклі, прыціхлі, і вецер неўзабаве данёс прыцішаны адлегласцю голас. Быкаў. Салаўі адразу ж прымоўклі — мусіць, пераканаліся, што жаб перакрычаць сёння ім не ўдасца. Сачанка.
прымо́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прымачыць.
прымо́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прымочваць.