прылічэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылічаць — прылічыць.
прыло́жкавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размяшчаецца каля ложка. Прыложкавая тумбачка. Прыложкавы дыванок.
прыло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыламаць.
прыло́млівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыламацца (у 1 знач.).
2. Зал. да прыломліваць.
прыло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыламаць (у 1 знач.).
прылу́жжа, ‑а, н.
Мясцовасць, размешчаная вакол лугу, каля лугу. У лузе панавала дзівосная міратворная цішыня, якая, здавалася, .. не прымала ніводнага гуку з вёсак, што разбегліся ўдалечы па пагорках прылужжа. Ракітны.
прылу́жны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размяшчаецца каля лугу. У тым баку, дзе была рэчка і адкуль нясло набраклым прылужным хмызняком, забляяў баран — начная птушка. Ермаловіч.
прылуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прылучыцца.
2. Зал. да прылучаць.
прылуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прылучыць.
прылучы́цца, ‑лучуся, ‑лучышся, ‑лучыцца; зак.
1. Далучыцца да каго‑, чаго‑н. Прылучыцца да кампаніі. □ Завод, на якім працаваў Рыгор, прылучыўся да забастоўкі трэцім. Гартны. Пакуль ураднік збіраўся, падышоў дзяк. Да іх яшчэ прылучыўся дыякан з фельчарам. Колас. // Стаць на чый‑н. бок, згадзіцца з кім‑н. Прылучыцца да прапановы.
2. Пазнаёміцца з чым‑н., уключыцца ў якую‑н. дзейнасць. Будзе працаваць [Віктар] нароўні з усімі. Зноў прылучыцца да нялёгкай, але знаёмай сялянскай працы. Паўлаў.
3. Разм. Здарыцца, стацца. [Алеся] перадумала ўсе няшчасці і здарэнні, якія маглі прылучыцца з Васілём. Колас. [Марыля:] Жалоба па бацьку яшчэ не адышла, з Зоськай такое няшчасце прылучылася, а ён — на табе! На скрыпцы выігрывае. Купала.