Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аўтадаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да будаўніцтва і абслугоўвання аўтамабільных дарог. Аўтадарожны тэхнікум.

аўтадафэ́, нескл., н.

Гіст. Публічнае спальванне ерэтыкоў і ерэтычных кніг па прысуду інквізіцыі ў сярэднія вякі.

[Партуг. auto da fé.]

аўтадро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяванае месца для выпрабавання аўтамабіляў, а таксама для аўтамабільных спаборніцтваў.

[Фр. autodrome.]

аўтадрызі́на, ‑ы, ж.

Дрызіна з рухавіком ўнутранага згарання.

аўтадыспе́тчар, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне для выканання функцый дыспетчара.

аўтажы́р, ‑а, м.

Устарэлы тып лятальнага апарата.

[Фр. autogyre ад грэч. autos — сам і gyros — круглы.]

аўтазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які вырабляе аўтамабілі і іх часткі.

аўтазаво́дзец, ‑дца, м.

Работнік аўтамабільнага завода.

аўтазапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для запраўкі аўтамабіляў гаручым. Аўтазаправачная станцыя.

аўтазапра́ўшчык, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне для запраўкі аўтамабіляў гаручым.