ашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Тое, што і абшаляваць.
ашатрава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ашатраваць.
ашатрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Абадраць, ачысціць зерне пераважна перад млівам. — А хто пшаніцу прывёз? — спытаў стары, паказаўшыся з дзвярэй млына. — Я! — спалохана войкнула жанчына і нават саскочыла з воза. — Я, дзядзечка. Ашатраваць. На каравай. Брыль.