Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

агульнажы́цце, ‑я, н.

Грамадскае жыццё, нормы, уклад грамадскага жыцця. Трэба забяспечыць больш дзейсную прапаганду норм сацыялістычнага агульнажыцця. «Звязда». [Веньямін] даўно прызвычаіўся да агульнажыцця і можа не зважаць на шум, які трывае ў інтэрнаце ледзь не круглыя суткі. Навуменка.

агульнажыццёвы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са звычайным, штодзённым жыццём. Агульнажыццёвыя інтарэсы.

агульназаво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсяго завода. Агульназаводскае планаванне.

агульназразуме́лы, ‑ая, ‑ае.

Зразумелы для ўсіх; даступны разуменню кожнага. Агульназразумелы выраз. Агульназразумелы план дзеяння.

агульнаінстыту́цкі, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсяго інстытута. Агульнаінстытуцкі вечар.

агульнакалга́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны для ўсяго калгаса; які аб’ядноўвае ўсіх калгаснікаў. Агульнакалгасны сход.

агульнакары́сны, ‑ая, ‑ае.

Карысны ўсім. Агульнакарысная праца. Агульнакарысная справа.

агульнакла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які аб’ядноўвае ўвесь клас, уласцівы ўсяму класу. Агульнакласавая барацьба.

агульнанаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсяго народу; які належыць усяму народу. Агульнанародная ўласнасць. Агульнанародныя патрэбы. Агульнанародная мараль. // Такі, у якім удзельнічае ўвесь народ; усенародны. Агульнанародная справа.

агульнанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй нацыі; які ахоплівае ўсю нацыю. Агульнанацыянальная мова. Агульнанацыянальная задача. Агульнанацыянальнае значэнне.