экстэрытарыя́льнасць, ‑і, ж.
Спец. Права замежных асоб і арганізацый не падпарадкоўвацца мясцовым законам, абумоўленае афіцыйнымі дагаворамі паміж дзяржавамі.
[Ад лац. ex — з і territorialis — які знаходзіцца на тэрыторыі.]
экстэрытарыя́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які карыстаецца правам экстэрытарыяльнасці.
эксуда́т, ‑у, М ‑даце, м.
Спец. Вадкасць, якая выдзяляецца пры запаленні з невялікіх сасудаў у тканкі або поласці цела; выпат.
[Ад лац. exsudo — выдзяляю.]
эксудаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эксудату; які суправаджаецца эксудацыяй. Эксудатыўныя з’явы.
эксуда́цыя, ‑і, ж.
Спец. Працэс утварэння эксудату.
эксцэ́нтрык 1, ‑а, м.
1. Артыст, які выконвае эксцэнтрычныя нумары.
2. Уст. Чалавек з дзівацтвамі.
[Фр. excentrique.]
эксцэ́нтрык 2, ‑а, м.
Спец. Круглы дыск, які круціцца вакол сваёй асі, што размешчана не ў цэнтры, а збоку.
[Фр. excentrique ад лац. ex — з, па-за і centrum — цэнтр.]
эксцэ́нтрыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.
1. Тое, што і эксцэнтрычнасць 1 (у 2 знач.). Эксцэнтрыка характараў суседнічае з глыбокім псіхалагічным аналізам учынкаў. «Маладосць».
2. Жанр тэатральнага, цыркавога спектакля, пабудаваны на выкарыстанні эксцэнтрычных прыёмаў.
эксцэ́нтрыкавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эксцэнтрыка 2. Эксцэнтрыкавае кольца. // Забяспечаны эксцэнтрыкам. Эксцэнтрыкавы рэгулятар. □ [Аўтамат] замяніў работу чатырох эксцэнтрыкавых прэсаў. «Звязда».
эксцэнтрысітэ́т, ‑у, М ‑тэце, м.
Спец.
1. Зрушэнне восі дыска адносна восі вала. Вал з эксцэнтрысітэтам.
2. Адлегласць паміж фокусамі эліпса. Лінейны эксцэнтрысітэт. // Адносіны адлегласці паміж фокусамі эліпса да даўжыні яго вялікай восі. Цікавы эксцэнтрысітэт.