Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

праяўле́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. праяўляць — праявіць і праяўляцца — праявіцца.

2. Выяўленне, увасабленне чаго‑н.; разнавіднасць, форма. Тое, што .. [Наташа] хварэла за поспехі і няўдачы брыгады, было звычайным праяўленнем яе натуры. Краўчанка. Багдановіч сваёй паэзіяй імкнуўся асэнсаваць і адлюстраваць навакольную рэчаіснасць ва ўсіх яе праяўленнях. Лойка.

прая́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праявіць.

праяўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да праявіцца.

2. Зал. да праяўляць.

праяўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да праявіць.