Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

агульнавядо́масць, ‑і, ж.

Уласцівасць агульнавядомага. Агульнавядомасць факта.

агульнавядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Вядомы ўсім. Агульнавядомыя рэчы.

агульнагарадскі́, ‑ая, ‑ое.

Агульны для ўсяго горада; аб’ядноўвае ўсе гарадскія арганізацыі, мерапрыемствы. Агульнагарадская дэманстрацыя. Агульнагарадскі суботнік.

агульнадасту́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць агульнадаступнага. Агульнадаступнасць адукацыі.

агульнадасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Даступны ўсім для карыстання, куплі і інш. Агульнадаступныя культурна-асветныя ўстановы. Агульнадаступная цана.

2. Зразумелы ўсім. Агульнадаступная музыка.

агульнадзяржа́ўны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй дзяржавы, які датычыць усёй дзяржавы. Агульнадзяржаўны план. Агульнадзяржаўныя накапленні.

агульнадэмакраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы дэмакратычнаму руху ў цэлым, без класавага раздзялення. Агульнадэмакратычная аснова. Агульнадэмакратычны рух за мір.

агульнаеўрапе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй Еўропы; які пашыраецца на ўсю Еўропу.

агульнажы́цце, ‑я, н.

Грамадскае жыццё, нормы, уклад грамадскага жыцця. Трэба забяспечыць больш дзейсную прапаганду норм сацыялістычнага агульнажыцця. «Звязда». [Веньямін] даўно прызвычаіўся да агульнажыцця і можа не зважаць на шум, які трывае ў інтэрнаце ледзь не круглыя суткі. Навуменка.

агульнажыццёвы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са звычайным, штодзённым жыццём. Агульнажыццёвыя інтарэсы.