Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

прашнуро́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прашнуроўваць.

прашнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прашнураваць (у 1 знач.).

прашпаклёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прашпаклёўваць.

прашпаклёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прашпакляваць (у 1 знач.).

прашпаклява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прашпакляваць.

прашпаклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Прамазаць шпаклёўкай. Прашпакляваць падлогу.

2. і без дап. Шпакляваць некаторы час.

прашпацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Прайсці павольнай хадою; прагуляцца. Алесь прыязджаў з жонкаю ды з дз[е]цьмі, дык яму, Яўсею, кожны раз у свята ці надвячоркам, калі на вуліцы поўна людзей, хацелася прашпацыраваць з сынам і нявесткаю, каб усе ў сяле паглядзелі на яго ўдачу. Сабаленка.

прашпігава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прашпігаваць.

прашпігава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Начыніць што‑н. салам, часнаком, моркваю і пад., запіхваючы кавалачкі іх у надрэзы. Прашпігаваць свініну моркваю.

прашпіго́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прашпігоўваць.