Verbum

пратру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Прайсці, праехаць трушком.

пратруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., што.

Спец.

1. Выпаліць чым‑н. едкім (кіслатой). Пратруціць узор на медзі.

2. Апрацаваць пратрутай. Пратруціць тканіну.

3. Спецыяльна апрацаваць для абеззаражвання перад сяўбой, пасадкай. Пратруціць насенне.

4. Труціць некаторы час.

пратруча́льнік, ‑а, м.

Машына, апарат, прыстасаванне для пратручвання, абеззаражвання насення, пасадачнага матэрыялу.

пратру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пратруціць.

пратру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратручваць — пратруціць.

пратру́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пратручваць.

пратру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратруціць (у 1–3 знач.).

пратрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Стойка перажыць, перанесці што‑н.; вытрываць. У выглядзе высокага бялявага маўчуна амаль зусім не было нічога семіцкага, і ён вось пратрываў ужо блізу два гады ў палоне. Брыль.

2. Прадоўжыць сваё дзеянне, не спыняючыся. Халады пратрываюць да красавіка.

3. Захавацца, праіснаваць нейкі час. Тут нават калі зрабіць высокі насып, і то ён доўга не пратрывае, яго зараз жа размые, знясе паводка. Кудравец.

пратры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Трызніць некаторы час. Пратрызніць усю ноч.

пратрыма́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пратрымаць.