Verbum

прышчэ́пкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прышчэпка.

прышчэ́плены ​¹, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прышчапіць ​¹.

2. у знач. прым. Такі, якому нададзены якія‑н. ўласцівасці шляхам перасадкі на яго часткі другой расліны (пра расліну). Прышчэпленая яблыня.

прышчэ́плены ​², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прышчапіць ​².

прышчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышчэпліваць ​¹ — прышчапіць ​¹.

прышчэ́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прышчапіцца.

2. Зал. да прышчэпліваць ​¹.

прышчэ́пліваць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышчапіць ​¹.

прышчэ́пліваць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышчапіць ​².

прышчэ́пны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы шляхам прышчэпкі (у 1 знач.).

прышыбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

Разм. Прыйсці хутка, спорнымі крокамі. [Аўдуля] неўзабаве прышыбавала з ночвамі. Лупсякоў. Дамоў [маці] прышыбавала подбегам. Кірэйчык.

прышыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прышываць — прышыць.

прышыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прышыцца.

2. Зал. да прышываць.

прышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прышыць.