экскава́таршчыца, ‑ы,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuэкскава́цыя, ‑і,
1. Выманне і перамяшчэнне пароды, грунту і пад. пры дапамозе экскаватара, экскаватарных машын.
2. У медыцыне — паглыбленне.
экскрэме́нты, ‑аў;
[Лац. excrementum — выдзяленне.]
экскрэ́ты, ‑аў;
У фізіялогіі — непатрэбныя або шкодныя рэчывы, якія выдзяляюцца арганізмам.
[Лац. excretum.]
экскрэ́цыя, ‑і,
У фізіялогіі — дзейнасць органаў, залоз і пад., накіраваная на вывядзенне з арганізма розных непатрэбных або шкодных рэчываў; выдзяленне.
[Лац. excretio.]
э́кскурс, ‑у,
Адхіленне, адступленне ад галоўнай тэмы з мэтай падрабязней высветліць пабочнае пытанне.
экскурсаво́д, ‑а,
Асоба, якая паказвае экскурсантам выстаўленыя для агляду экспанаты ці вядзе іх па выдатных, памятных мясцінах, суправаджаючы наказ неабходнымі тлумачэннямі.
экскурсаво́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да экскурсавода.
экскурса́нт, ‑а,
Удзельнік экскурсіі (у 1 знач.).
экскурса́нтка, ‑і,