Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

снегазатрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для затрымання снегу. Снегазатрымальныя палосы.

снегазатрыма́нне, ‑я, н.

Штучнае затрыманне снегу на палях для накаплення вільгаці ў глебе. Арганізаваць снегазатрыманне. □ [Васіль:] — Дарэмна вы адразу не наладзілі снегазатрымання. Бачыш, колькі вільгаці зносіць. Шамякін.

снегало́м, ‑у, м.

1. Паломка сукоў, вяршынь дрэў пад цяжарам снегу, што асеў на кронах.

2. зб. Дрэвы, якія зламаліся пад цяжарам асеўшага на кронах снегу.

снегаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння шчыльнасці снежнага покрыва.

снегаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, звязаны з вымярэннем шчыльнасці снежнага покрыва. Снегамерная станцыя.

снегапагру́зчык, ‑а, м.

Машына для нагрузкі ў аўтамашыны сабранага ў валы і кучы снегу.

снегапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Выпадзенне снегу (звычайна ў вялікай колькасці). Прыгожы вячэрні Мінск, асабліва пасля першага снегападу. Мыслівец. Вецер прыціх, і ў цішыні, здавалася, чуваць быў мяккі шолах снегападу. Хадкевіч.

снегападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на снег. Снегападобная маса.

снегапрыбіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі дарог, вуліц ад снегу. Снегапрыбіральная машына.

снегапрыбіра́нне, ‑я, н.

Тое, што і снегаўборка.