Verbum

аграма́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Кніжн. Дзеепрым. зал. пр. ад аграмадзіць.

2. у знач. прым. У якім індывідуальныя, прыватныя сродкі вытворчасці ператвораны ў калектыўна-грамадскія.

аграма́джванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграмаджваць — аграмадзіць.

аграма́джвацца, ‑аецца; незак.

Кніжн.

1. Незак. да аграмадзіцца.

2. Зал. да аграмаджваць.

аграма́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Кніжн. Незак. да аграмадзіць.

аграма́дзіна, ‑ы, ж.

Прадмет вельмі вялікіх памераў. Цагляная аграмадзіна ў чатыры паверхі высілася насупраць гарадскога парка. Бядуля. Скалануўшыся ўсёй сваёй аграмадзінай, параход з палёгкай выныраў, задзіраючы мокры нос аж пад самыя хмары. Лынькоў.

аграма́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Ператварыцца з індывідуальнага, прыватнага ў калектыўна-грамадскае (пра сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты і пад.).

аграма́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Ператварыць індывідуальнае, прыватнае (сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты і пад.) у калектыўна-грамадскае; абагуліць. Аграмадзіць зямлю, жывёлу.

аграма́дны, ‑ая, ‑ае.

Незвычайна вялікі. Над будынкам вакзала калыхаўся аграмадны чырвоны сцяг. Лынькоў. Туман насунуўся разам з адлігай з захаду і за тыдзень з’еў аграмадныя гурбы снегу. Алешка.

аграмеліярацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аграмеліярацыі.

аграмеліяра́цыя, ‑і, ж.

Сістэма асушальных або арашальных мерапрыемстваў, накіраваных на павышэнне ўрадлівасці глебы.