Verbum

прыва́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыварку.

прыва́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

прыва́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыварыцца.

2. Зал. да прыварваць.

прыва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыварыць.

прыва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

2. Тое, што атрымана ў выніку такога дзеяння. Прыварка адпала.

прыварны́, ‑ая, ‑ое.

Прымацаваны да чаго‑н. шляхам прыварвання. Прыварное лязо сякеры. Прыварное кольца.

прываро́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прываражыць.

прываро́жвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прыварожваць.

прываро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прываражыць.

прываро́тнік, ‑а, м.

Месца пераходу страўніка ў дванаццаціперсную кішку.