нітры́т, ‑у, М ‑рыце, м.
Спец. Соль азоцістай кіслаты.
нітрыфікава́цца, ‑куецца; незак.
Спец. Зал. да нітрыфікаваць.
нітрыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.
Спец. Правесці (праводзіць) нітрыфікацыю, падвергнуць (падвяргаць) нітрыфікацыі.
нітрыфіка́цыя, ‑і, ж.
Спец. Працэс мікрабіялагічнага ператварэння солей амонію ў азотную кіслату.
нітча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Спец.
1. Род водарасцей, якія растуць у стаячых водах або ў рэках з павольным цячэннем вады.
2. Круглы ніткападобны чарвяк, гліст, які паразітуе ў целе чалавека і жывёл.
ні́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Р мн. нівак; ж.
Памянш.-ласк. да ніва.
ні́ўхі, ‑аў; адз. ніўх, ‑а, м.; ніўхка, ‑і, ДМ ‑хцы; мн. ніўхкі, ‑хак; ж.
Народ, які жыве па ніжняму цячэнню Амура і на востраве Сахалін (устарэлая назва — гілякі).
ні́ўхскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да піўхаў, належыць ім. Ніўхская мова.
ніхро́м, ‑у, м.
Спец. Гарачатрывалы сплаў нікелю і хрому.
[Ад скарачэння слоў ні(кель) і хром.]
ніхто́, ніко́га, ніко́му, ніко́га, нікі́м, ні аб кім, займ. адмоўны.
1. Ні адзін чалавек. Стаў клікаць Дубяга бацькоў і сям’ю. Кругом абышоў ён сялібу сваю. Ніхто не азваўся. Танк. Жыў некалі адзін пан, ды такі злосны, што бяда: ніхто не мог яму дагадзіць. Якімовіч. [Пятрусь] нікому не скардзіўся, ні на кога не наракаў і ні з кім не хацелася яму гаварыць. Крапіва. // у знач. вык. Ні адной душы. Радзівон Ксенафонтавіч застаецца адзін. Нікога побач. Шыловіч. [Мікуць:] — Дождж сабе ідзе, а я склею адзін... Нікога нідзе. Чорны.
2. у знач. наз. ніхто́, толькі ў Н і Т, м. і ж. Пра чалавека, які не мае ніякага дачынення да каго‑н. Хто ён табе? — Ніхто.