Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

праро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прарасціць.

прару́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Румзаць некаторы час. Прарумзаць увесь вечар.

прарыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прарываць ​1 — прарваць (у 4 знач.).

прарыва́цца 1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарвацца.

2. Зал. да прарываць ​1.

прарыва́цца 2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарыцца.

2. Зал. да прарываць ​2.

прарыва́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прарваць (у 1–5 знач.).

прарыва́ць 2, ‑ае.

Незак. да прарыць.

прарызі́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прарызініць.

2. у знач. прым. Насычаны рызінавай сумессю; з рызінавым пакрыццём. Прарызінены плашч. Прарызіненая тканіна.

прарызі́ніцца, ‑ніцца; зак.

Насыціцца, прамокнуць, пакрыцца рызінавай сумессю.

прарызі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Насыціць, прамачыць, пакрыць рызінавай сумессю. Прарызініць тканіну.

прарызі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарызіньваць — прарызініць і стан паводле знач. дзеясл. прарызіньвацца — прарызініцца.

прарызі́ньвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарызініцца.

2. Зал. да прарызіньваць.