чыстапо́ліца, ‑ы, ж.
Чыстае поле; бязлессе. Праз якую гадзіну старая хата ў шэрай, па-начному ўжо аднатоннай, чыстаполіцы стомлена патушыла агеньчыкі [акон]. Брыль.
чыстапро́бны, ‑ая, ‑ае.
Найвышэйшай пробы, найвышэйшай якасці, без дамешак (пра золата, серабро). Чыстапробнае золата. // перан. Іран. Які мае ўсе прыкметы, якасці (звычайна адмоўныя); сапраўдны. Чыстапробны нягоднік. □ [Субяседнік:] — Так і жывём і нікога не баімся, нават самога паліцэйскага, бо ў нас патэнты і мы не хто іншыя, як чыстапробныя бізнесмены. Лынькоў.
чыстапсо́вы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Чыстакроўны, чыстай пароды (пра сабак). Чыстапсовы хорт.
чыстасардэ́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць чыстасардэчнага. Дзіцячая чыстасардэчнасць.
чыстасардэ́чны, ‑ая, ‑ае.
Шчыры, адкрыты. Чыстасардэчны чалавек. // Які ідзе ад чыстага сэрца, поўны шчырасці. Чыстасардэчнае прызнанне.
чыстасо́ртнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць чыстасортнага. Чыстасортнасць насення.
чыстасо́ртны, ‑ая, ‑ае.
Адборны, вышэйшага, чыстага сорту. Чыстасортнае насенне.
чыстата́, ‑ы, ДМ ‑стаце, ж.
Уласцівасць і стан чыстага (у 1, 4, 5, 6, 7, 8 і 9 знач.). Чыстага мовы. □ Першае, што кінулася Пракопу ў вочы, быў узорны парадак і чыстата на дварэ і каля будынкаў. Колас. Маўчала [асака] над чыстатой вады. Чорны. Цвёрда і настойліва ажыццяўляючы ленінскую знешнюю палітыку, Камуністычная партыя і Савецкі ўрад паслядоўна адстойваюць чыстату яе прынцыпаў. «Звязда». «Пранясі праз годы чыстату юнацтва, запал, нязгасную прагу да ведаў». Мыслівец.
чыстаце́л, ‑у, м.
Травяністая расліна сямейства макавых з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў парасонападобныя суквецці, і аранжавым млечным сокам (выкарыстоўваецца для лячэння некаторых захворванняў скуры); падтыннік.
чысташарсцяны́, ‑ая, ‑ое.
Які складаецца з стопрацэнтнага шарсцянога валакна. Чысташарсцяная тканіна. Чысташарсцяны касцюм.