чыстаце́л, ‑у,
Травяністая расліна сямейства макавых з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў парасонападобныя суквецці, і аранжавым млечным сокам (выкарыстоўваецца для лячэння некаторых захворванняў скуры); падтыннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)