Verbum

прапазі́цыя, ‑і, ж.

Уст. Прапанова. Зеленюкову прапазіцыю ўхвалілі .., і на сходзе запанаваў спакойны дзелавы настрой. Зарэцкі. Паслухаўшы ўсю такую размову, я падаў прапазіцыю: свае рэчы перакладваю на другі воз, а .. [мужчыны] няхай тут застаюцца. Дубоўка.

[Лац. propositio.]

прапаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

Паіць некаторы час. Прапаіць цяля паўгода малаком.

прапако́сціць, ‑кошчу, ‑косціш, ‑косціць; зак., што.

Прамазаць пакостам. Прапакосціць дошкі.

прапаку́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Пакутаваць некаторы час. Прапакутаваць месяц ад хваробы.

прапаласка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прапаласкаць.

прапаласка́цца, ‑лашчуся, ‑лошчашся, ‑лошчацца; зак.

Паласкацца некаторы час. Прапаласкацца ўвесь дзень у вадзе.

прапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

1. Памыць, палошчучы ў вадзе; выпаласкаць. Прапаласкаць бялізну.

2. Прамыць, прадэзінфіцыраваць паласканнем (рот, горла). Віцьку далі прапаласкаць рот нейкай вадой. Паўлаў.

3. і без дап. Паласкаць некаторы час.

прапаласну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Злёгку абмыць; спаласнунь. Прапаласнуць бялізну.

прапа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прапаліць.

прапа́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Прапаленае, выгаралае месца на чым‑н. Гімнасцёрка была зусім новая, аднак на правым рукаве мелася даволі ладная прапаліна: адразу відаць, што склад бамбілі і адзенне гарэла. Лупсякоў.