Verbum

экрані́раваны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад экраніраваць.

2. у знач. прым. Які мае адпаведную ахову ад знешняга ўздзеяння. Экраніраваны кабель.

экрані́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да экраніраваць.

экрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) экраніраванне. Экраніраваць прыбор.

экраніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Тое, што і экраніраванне.

экра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экрана. Экранны малюнак. Экранная рама. □ Сюжэт гэтага экраннага твора адпавядае зместу вядомай аповесці. «ЛіМ».

экс...

Прыстаўка, якая абазначае рух знутры наверх, напрыклад: эксгумацыя, экспатрыяцыя.

[Ад лац. ex — з, ад.]

эксга́ўстар, ‑а, м.

1. Вентылятар для адсмоктвання пылу, газаў, стружак і пад. на прадпрыемстве.

2. Прылада для ўсмоктвання газаў і ўтварэння вакууму ў чым‑н.

[Англ. exhauster ад exhaust — выпампоўваць.]

эксгібіцыяні́зм, ‑у, м.

Палавая ненармальнасць, якая праяўляецца ў публічным выстаўленні палавых органаў з мэтай палавога задавальнення.

[Ад лац. exhibitio — вымаўленне.]

эксгумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Зрабіць (рабіць) эксгумацыю. Эксгумаваць труп.

эксгума́цыя, ‑і, ж.

Спец. Даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

[Лац. exhumatio ад ex — з і humus — зямля.]