прыбудо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбудоўваць — прыбудаваць.
прыбудо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прыбудоўваць.
прыбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыбудаваць.
прыбудо́ўка, ‑і, ДМ ‑доўцы; Р мн. ‑довак; ж.
Разм. Тое, што і прыбудова (у 2 знач.). На гэтай палянцы .. раскінулася чыясь пасада .. з усімі прыбудоўкамі, садам і прасторным дваром. Колас.
прыбуксі́раваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыбуксіраваць.
прыбуксі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Даставіць, прывесці куды‑н. на буксіры. Прыбуксіраваць судна да берага. □ — Пайду да старшага інжынера, — сказаў .. [Макараў], убачыўшы, што яго самалёт ужо прыбуксіравалі на стаянкі эскадрыллі. Алешка.
прыбуцве́лы, ‑ая, ‑ае.
Які трохі збуцвеў, струхлеў. Падышоў Патапавіч да акна, абапёрся локцямі на прыбуцвелы падаконнік. Кулакоўскі.
прыбуцве́ць, ‑ее; зак.
Трохі, не да канца збуцвець, струхлець. Дошкі прыбуцвелі. □ Аполачак гэты ўжо трохі прыбуцвеў. Кулакоўскі.
прыбыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбываць — прыбыць.
прыбыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыбыць.