Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

флібусцьер, , м. (кніжн.).

Марскі разбойнік, пірат, кантрабандыст.

|| прым. флібусцьерскі, .

флігель, , м.

Жылая прыбудова пры галоўным будынку, а таксама невялікі дом на двары вялікага будынка.

|| прым. флігельны, .

флігель-ад’ютант, , м.

У царскай Расіі: афіцэр у свіце цара, імператара, які выконваў абавязкі ад’ютанта, або афіцэр для даручэнняў пры камандуючым арміяй, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. флігель-ад’ютанцкі, .

флірт, , м.

Лёгкае заляцанне, какецтва.

фліртаваць, ; незак.

Займацца фліртам.