Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

елачка, , ж.

  1. гл. ёлка.

  2. Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н. (звычайна ў форме тв. склону).

    • Вышываць ёлачкай (у елачку).
    • Падымацца на лыжах ёлачкай.

елка, , ж.

Хвойнае вечназялёнае дрэва з конусападобнай кронай.

|| памянш. елачка, .

|| прым. яловы, .

елкаваты, .

Крыху ёлкі, гаркаваты на смак.

  • Пахла елкаватым салам.

|| наз. елкаватасць, .

ельнік, , м., зб.

  1. Яловы лес.

    • Каля ракі рос е.
  2. Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.

    • Дарога ўслана ельнікам.

|| памянш.-ласк. ельнічак, .

|| прым. ельнічны, .