елачка назоўнік | жаночы род
-
гл. ёлка.
-
Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н. (звычайна ў форме тв. склону).
- Вышываць ёлачкай (у елачку).
- Падымацца на лыжах ёлачкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
елачка назоўнік | жаночы род
гл. ёлка.
Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н. (звычайна ў форме тв. склону).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)