Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

езуіт, , м.

  1. Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».

  2. перан. Хітры, крывадушны, каварны чалавек.

|| ж. езуітка, .

|| прым. езуіцкі, .

  • Е. ордэн.

езуіцтва, , н.

Крывадушнасць, хітрасць як сродкі для дасягнення мэты.

  • Такога езуіцтва ад яго ніхто не чакаў.