Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

метастаз, , м. (спец.).

Перамяшчэнне і развіццё ў новых месцах арганізма ачагоў захворвання.

  • Метастазы раку.

|| прым. метастатычны, .

метатэза, , ж.

Адвольная перастаноўка двух гукаў або складоў у слове, напр. сыроватка, замест сываратка.

|| прым. метатэзны, .

метафара, , ж.

Ужыванне слова або выразу ў пераносным сэнсе, заснаванае на падабенстве або параўнанні.

|| прым. метафарычны, .

метафарычны, .

  1. гл. метафара.

  2. Насычаны метафарамі, багаты на метафары.

    • М. стыль.

|| наз. метафарычнасць, .

метафізік, , м.

  1. Ідэаліст, прыхільнік метафізічных поглядаў, якія выходзяць за межы вопыту.

  2. перан. Чалавек, схільны да абстрактных, туманных разважанняў.

метафізіка, , ж.

  1. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое сцвярджае нязменнасць раз назаўсёды дадзеных і недаступных вопыту пачаткаў свету.

  2. Недыялектычны спосаб мыслення, які разглядае з’явы без уліку іх узаемнай сувязі і развіцця.

  3. Што-н. незразумелае, мудрагелістае, надзвычай абстрактнае (разм.).

|| прым. метафізічны, .

метка, , ж.

  1. гл. меціць.

  2. Адрознівальны знак на чым-н.

    • Паставіць меткі на бялізне.

|| прым. метачны, .

меткі, .

  1. Здольны дакладна пападаць у цэль.

    • М. стралок.
  2. перан. Які выразна і трапна азначае што-н.

    • Меткае параўнанне.

|| наз. меткасць, .

метлюжок, , м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых.

  • М. лугавы.

|| прым. метлюжковы, .

методыка, , ж.

Сукупнасць метадаў практычнага выканання чаго-н., а таксама навука аб метадах навучання.

  • М. беларускай мовы.

|| прым. метадычны, .