Verbum

дрэвастой, ✂, м., зб.

Сукупнасць дрэў, што ўтвараюць лес або ўчастак лесу.

|| прым. дрэвастойны, ✂.

дрэдноўт, ✂, м.

Вялікі браняносец, папярэднік сучаснага лінейнага карабля.

|| прым. дрэдноўтны, ✂.

дрэйф, ✂, м.

Адхіленне судна, самалёта ў час руху ад курсу пад уздзеяннем ветру або цячэння, а таксама рух ільдоў, якія нясе цячэнне.

• Д. айсбергаў.

○

• Легчы ў дрэйф — расставіць парусы так, каб судна заставалася на месцы.

• Зняцца з дрэйфу — пачаць рух, змяніўшы расстаноўку парусоў пасля таго, як судна ляжала ў дрэйфе.

|| прым. дрэйфавы, ✂.

дрэйфаваць, ✂; незак.

1. Быць у дрэйфе, рухацца пад уздзеяннем ветру або плыні (пра льды, судны і пад.).

   • Карабель дрэйфуе.

2. безас. Зносіць з месца ветрам або плынню (судна, якое стаіць на якары).

   • Карвет пачало д. да берага.

дрэйфавы, ✂.

1. гл. дрэйф.

2. Які выклікае дрэйф.

   • Дрэйфавая плынь.

дрэйфіць, ✂; незак. (разм.).

Паддавацца пачуццю страху, адступаць перад цяжкасцямі.

• Не трэба д. — усё будзе добра.

|| зак. здрэйфіць, ✂.

дрэнаж, ✂, м.

1. Асушэнне глебы пры дапамозе сістэмы траншэй ці труб, а таксама сама сістэма такіх траншэй, труб.

   • Д. балота.

2. Вывядзенне з раны гною, вадкасці з дапамогай спецыяльнай трубкі або марлевых палосак.

   • Д. раны.

3. Гумавая ці шкляная трубка з адтулінамі, якая ўводзіцца ў рану для адгону гною, вадкасці.

   • Увесці д.

|| прым. дрэнажны, ✂.

• Дрэнажная канава.
• Дрэнажная трубка.

дрэнны, ✂.

1. Пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба; проціл. добры.

   • Дрэнныя прадукты.
   • Д. почырк.
   • Дрэннае надвор’е.
   • Дрэннае абсталяванне.
   • Д. гаспадар.
   • Дрэнныя суседзі.
   • Дрэннае здароўе.
   • Дрэнна (прысл.) ляжыць што-н. (дрэнна прыбрана, можна ўкрасці).
   • Здарылася найгоршае (наз.) з усяго, што можна было чакаць.

2. Заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі.

   • Д. ўчынак.
   • Дрэнныя паводзіны.
   • Д. чалавек.

3. Недастатковы, малы.

   • Дрэнныя даходы.
   • Дрэнная ўцеха.

4. Неспрыяльны, які не прадвяшчае нічога добрага.

   • Дрэннае прадчуванне.
   • Дрэнныя аналізы крыві.

5. дрэнна каму, у знач. вык. Пра хваравіты або цяжкі душэўны стан.

   • Хвораму сёння дрэнна.
   • Дрэнна на душы.

6. дрэнна, нескл., н. Адзнака (у 4 знач.), якая абазначае ніжэйшую ацэнку ведаў.

дрэнь, ✂, ж. (разм.).

1. зб. Розныя непрыгодныя рэчы, хлам.

   • Поўныя кішэні ўсякай дрэні.

2. Што-н. нядобрае, непрыемнае.

   • Усю ноч нейкая д. снілася.

3. у знач. вык. Пра каго-, што-н. кепскае, нікчэмнае.

   • Надвор’е — д.
   • Токар з яго — д.

дрэсіраваць, ✂; незак.

Прывучаць жывёл да выканання якіх-н. дзеянняў.

• Д. тыграў.
• Д. сабак.

|| зак. выдрэсіраваць, ✂.

|| наз. дрэсіроўка, ✂.