дрэнаж назоўнік | мужчынскі род

  1. Асушэнне глебы пры дапамозе сістэмы траншэй ці труб, а таксама сама сістэма такіх траншэй, труб.

    • Д. балота.

  2. Вывядзенне з раны гною, вадкасці з дапамогай спецыяльнай трубкі або марлевых палосак.

    • Д. раны.

  3. Гумавая ці шкляная трубка з адтулінамі, якая ўводзіцца ў рану для адгону гною, вадкасці.

    • Увесці д.

|| прыметнік: дрэнажны.

  • Дрэнажная канава.
  • Дрэнажная трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)