Verbum

любіцель, ✂, м.

1. чаго і з інф. Чалавек, які мае прыхільнасць да чаго-н.

   • Л. музыкі.
   • Л. пагаварыць.

2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал.

   • Садавод-л.
   • Шафёр-л.

|| ж. любіцельніца, ✂.

|| прым. любіцельскі, ✂.

• Л. спектакль.

любіцца, ✂; незак. (разм.).

Любіць адно аднаго, знаходзіцца ў любоўных адносінах.

• Яны даўно любяцца.

любіць, ✂; незак.

1. Адчуваць любоў (у 1 знач.) да каго-, чаго-н.

   • Л. радзіму.
   • Л. родную мову.
   • Л. маці.
   • Л. жанчыну.
   • Дзе не любяць — не гасці, а дзе любяць — не часці (прыказка).

2. што і з інф. Мець цягу, быць схільным да чаго-н.

   • Л. музыку.
   • Л. добры харч.
   • Каса любіць брусок і сала кусок (прыказка).
   • Л. збіраць грыбы.

3. з дадан. сказам. Быць задаволеным чым-н., адчуваць задавальненне ад чаго-н.

   • Бацька не любіць, калі яму пярэчаць.

4. Мець патрэбу ў якіх-н. умовах для існавання, росту і пад.

   • Елка любіць цень.
   • Расліны любяць святло.

любоў, ✂, ж.

1. Пачуццё сардэчнай прыхільнасці, адданасці каму-, чаму-н.

   • Л. да радзімы.
   • Мацярынская л.
   • Першая л.

2. Схільнасць, цяга да чаго-н.

   • Л. да музыкі.

любоўны, ✂.

1. Які выражае любоў (да 1 знач.), прасякнуты любоўю.

   • Любоўнае пісьмо.
   • Любоўная лірыка.

2. Вельмі ўважлівы, клапатлівы.

   • Любоўныя адносіны да справы.

любы​¹ ✂ прым.

Які выклікае пачуццё любві, карыстаецца любоўю; блізкі, дарагі, мілы.

• Любая матуля.
• Расставацца з любым (наз.).

любы​² ✂ прым.

Кожны, усякі, на выбар.

• У л. час.
• Любымі сродкамі.
• Л. (наз.) з нас.

люд, ✂, м., зб. (разм.).

Людзі, група людзей, з’яднаных супольнасцю жыцця.

• Працоўны л.

людаед, ✂, м.

1. Той, хто ўжывае ў ежу чалавечае мяса.

   • Тыгр-людаед.

2. перан. Крыважэрны чалавеканенавіснік.

   • Фашысцкія людаеды.

|| прым. людаедскі, ✂.

людаедства, ✂, н.

Ужыванне ў ежу чалавечага мяса першабытнымі людзьмі, дзікунамі, а таксама перан. пра крыважэрнасць, чалавеканенавісніцтва.