Verbum

грукатлівы, ✂.

Які стварае грукат, шумны.

• Горны вадаспад г.

грукатня, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і грукат.

грукацець, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і грукатаць.

|| зак. прагрукацець, ✂.

грукацца, ✂; незак. (разм.).

1. Стукацца аб што-н.

   • Г. галавой аб сцяну.

2. Моцна стукаць (у дзверы, акно і пад.).

   • Г. ў дзверы.

грукаць, ✂; незак. (разм.).

1. Ствараць грукат.

   • Боты грукалі па дашчанай падлозе.

2. Тое, што і грукацца (у 2 знач.).

   • Г. у дзверы.

|| аднакр. грукнуць, ✂.

|| наз. груканне, ✂.

грукнуцца, ✂; зак. (разм.).

1. Стукнуцца аб што-н.

   • Г. патыліцай аб сцяну.

2. Зваліцца або паваліцца з грукатам, шумам.

   • Качарга грукнулася аб падлогу.

грум, ✂, м.

Слуга, які конна суправаджае конніка або едзе на козлах, на задку экіпажа.

грунт, ✂, м.

1. Глеба, зямля.

   • Гліністы г.

2. Цвёрдае дно пад вадой.

   • Убіць палі ў г.

3. Слой белай фарбы, якім пакрыта палатно ці дрэва, прызначаны для жывапісу (спец.).

   • Нанесці г. на палатно.

4. Заштрыхаванае поле, фон у гравюрах і малюнках (спец.).

5. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца, грунтуецца што-н.

|| прым. грунтавы, ✂.

• Грунтавыя воды (падглебавыя воды).
• Грунтавыя дарогі (не брукаваныя).
• Грунтавыя фарбы.

грунтавацца, ✂; незак.

Асноўвацца, базіравацца.

• Г. на правераных фактах.

грунтаваць, ✂; незак.

Пакрываць грунтам (у 3 знач.; спец.).

• Г. палатно.

|| зак. загрунтаваць, ✂.

|| наз. грунтаванне, ✂ і грунтоўка, ✂.

|| прым. грунтовачны, ✂ і грунтавальны, ✂.