Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

грунтвага, , ж.

Прыбор для праверкі гарызантальнага становішча лініі на плоскасці, ужыв. ў будаўнічых, цяслярскіх работах.

|| прым. грунтвагавы, .

грунтоўка, , ж.

  1. гл. грунтаваць.

  2. Тое, што і грунт (у 3 знач.).

грунтоўны, .

Змястоўны, разважлівы.

  • Г. адказ.

|| наз. грунтоўнасць, .

група, , ж.

  1. Некалькі чалавек або прадметаў, жывёл, якія знаходзяцца блізка адзін ля аднаго.

    • Г. людзей.
    • Г. дамоў.
  2. Сукупнасць людзей з агульнымі інтарэсамі, з адной прафесіяй і пад., а таксама сукупнасць прадметаў, з’яў, рэчываў, аб’яднаных агульнымі адзнакамі.

    • Г. студэнтаў.
    • Г. раслін.

|| памянш. групка, .

|| прым. групавы, .

групавацца, ; незак.

Размяшчацца, збірацца групамі.

|| зак. згрупавацца, .

групаваць, ; незак.

Аб’ядноўваць у групы, класіфікаваць.

  • Г. даныя эксперыментаў.

|| зак. згрупаваць, .

|| наз. групаванне, і групоўка, .

групаўшчына, , ж. (неадабр.).

Засілле, перавага групавых інтарэсаў над агульнымі.

  • Барацьба з групаўшчынай.

групоўка, , ж.

  1. гл. групаваць.

  2. Трупа (у 2 знач.), аб’яднанне.

    • Літаратурныя групоўкі.

груца, , ж. (абл.).

Ячменныя крупы, А таксама густая крупеня, каша з гэтых круп.

|| прым. груцавы, .

груша, і ігруша, , ж.

  1. Фруктовае дрэва з пладамі ў выглядзе акруглага конуса, а таксама плод гэтага дрэва.

  2. Выраб, які нагадвае плод гэтага дрэва.

    • Гумавая г.

|| прым. грушавы, і ігрушавы, .