грукаць, ​; незак. (разм.).

  1. Ствараць грукат.

    • Боты грукалі па дашчанай падлозе.
  2. Тое, што і грукацца (у 2 знач.).

    • Г. у дзверы.

|| аднакр. грукнуць, ✂.

|| наз. груканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)