Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

грудасты, (разм.).

З вялікімі, шырокімі грудзямі.

грудзі, , ж.

  1. Пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата, а таксама поласць гэтай часткі тулава.

    • Шырокія г.
    • Боль у грудзях.
    • Біць (сябе) у грудзі (перан. 1) ад роспачы; 2) запэўніваючы ў чым-н.).
  2. Малочныя залозы ў жанчыны.

    • Карміць дзіця грудзьмі.
    • Адняць ад грудзей (перастаць карміць грудзьмі).
  3. Верхняя пярэдняя частка адзення.

    • Вышыць г. ў рубашцы.

  • Грудзьмі пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| прым. грудны, . Грудное дзіця.

грудзіна, , ж.

  1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рабрын і часткі плечавога пояса.

  2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.

|| прым. грудзінны, .

грудзінка, , ж.

Сорт мяса з грудной часткі тушы.

  • Свіная г.

|| прым. грудзіначны, .

грудніца, , ж.

Запаленне грудных залоз.

гружаны, .

З грузам (у 2 знач.), нагружаны.

  • Гружаныя вагоны.

груз, , м.

  1. Цяжар, цяжкі прадмет.

    • Скінуць г. з калёс.
  2. Тавары, прызначаныя для перавозкі.

    • Вагоны з грузам.
    • Падрыхтаваць г. для перавозкі.

|| прым. грузавы, .

  • Грузавыя перавозкі.

груза... і груза-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. які мае адносіны да грузу (у 1 знач.), напр. грузаапорны, грузапад’ёмнік;
  2. які мае адносіны да грузу (у 2 знач.), напр. грузаадпраўшчык, грузаатрымальнік, грузапаток, грузаперавозкі;
  3. грузавы (у 2 знач.), напр. груза-пасажырскі, грузатаксі.

грузаабарот, , м. (спец.).

Работа транспарту па перавозцы грузаў у тона-кіламетрах.

  • Павялічыць г. на чыгуначных перавозках.

|| прым. грузаабаротны, .

грузаадпраўшчык, , м. (афіц.).

Той, хто адпраўляе грузы.