грудзі, ✂, ж.

  1. Пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата, а таксама поласць гэтай часткі тулава.

    • Шырокія г.
    • Боль у грудзях.
    • Біць (сябе) у грудзі (перан. 1) ад роспачы; 2) запэўніваючы ў чым-н.).

  2. Малочныя залозы ў жанчыны.

    • Карміць дзіця грудзьмі.
    • Адняць ад грудзей (перастаць карміць грудзьмі).

  3. Верхняя пярэдняя частка адзення.

    • Вышыць г. ў рубашцы.

◊

  • Грудзьмі пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| прым. грудны, ✂. Грудное дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)