Verbum

грубы​¹ ✂ прым.

1. Недастаткова культурны, недалікатны.

   • Грубыя паводзіны.
   • Грубае абыходжанне.
   • Груба (прысл.) адказаць.

2. Недастаткова апрацаваны, няўмела зроблены.

   • Грубая мэбля.
   • Грубая работа.

3. Прыблізны, не распрацаваны падрабязна.

   • Г. падлік.
   • Груба (прысл.) кажучы (прыблізна).

4. Які выходзіць за межы элементарных правіл.

   • Грубая памылка.
   • Грубае парушэнне законнасці.

◊

• Грубыя кармы — раслінныя кармы (сена, салома, мякіна і пад.) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў.

• Грубы голас — глухі, нізкі.

|| наз. грубасць, ✂.

грубы​² ✂ прым.

1. Вялікі, тоўсты.

   • Стол з грубых дошак.

2. Цвёрды, каляны навобмацак.

   • Грубая шэрсць.
   • Грубае палатно.

грувасткі, ✂.

Цяжкі і масіўны.

• Грувасткая мэбля.

|| наз. грувасткасць, ✂.

грувасціцца, ✂; незак.

Узвышацца бязладнай кучай, утвараць нагрувашчанне чаго-н.

• Грувасціліся горы бітай цэглы.
• На беразе возера грувасціліся скалы.

|| зак. нагрувасціцца, ✂.

грувасціць, ✂; незак.

Бязладна навальваць адзін прадмет на другі.

• Г. мэблю.
• Г. падрабязнасці (перан.)

|| зак. згрувасціць, ✂ і нагрувасціць, ✂.

груган, ✂, м.

Вялікая чорная птушка сямейства крумкачовых, якая жывіцца пераважна падлай; крумкач.

|| прым. гругановы, ✂.

груганяня, ✂ і груганянё, ✂, н.

Птушаня гругана.

груд, ✂, м.

1. Невялікі ўзгорак, горка.

   • На грудах рос верас.

2. Сухая сенажаць, сухадол.

|| памянш. грудок, ✂.

груда, ✂, ж.

1. Куча зваленых у беспарадку прадметаў, рэчаў.

   • Г. цэглы.

2. Глыба, кусок чаго-н. цвёрдага, звычайна зямлі.

   • Калёсы тарахцелі па замёрзлай грудзе.

|| памянш. грудка, ✂.

грудабрушны, ✂, (спец.).

Які раздзяляе грудную і брушную поласці (пра перапону, дыяфрагму).