грубы1 прым.

  1. Недастаткова культурны, недалікатны.

    • Грубыя паводзіны.
    • Грубае абыходжанне.
    • Груба (прысл.) адказаць.
  2. Недастаткова апрацаваны, няўмела зроблены.

    • Грубая мэбля.
    • Грубая работа.
  3. Прыблізны, не распрацаваны падрабязна.

    • Г. падлік.
    • Груба (прысл.) кажучы (прыблізна).
  4. Які выходзіць за межы элементарных правіл.

    • Грубая памылка.
    • Грубае парушэнне законнасці.

  • Грубыя кармы — раслінныя кармы (сена, салома, мякіна і пад.) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў.

  • Грубы голас — глухі, нізкі.

|| наз. грубасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)