груда назоўнік | жаночы род
-
Куча зваленых у беспарадку прадметаў, рэчаў.
- Г. цэглы.
-
Глыба, кусок чаго-н. цвёрдага, звычайна зямлі.
- Калёсы тарахцелі па замёрзлай грудзе.
|| паняншальная форма: грудка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)